Hai poucos días comentabamos aquí o acaído que parecía que o Deportivo fichase a un adestrador chamado Paciência. Certamente, cando se vai de último, e co club en concurso de acredores, o que compre é ter paciencia. E se non hai paciencia, cómprase, pensou Lendoiro.
Pero non foi tal. Aconteceu que contradicindo de xeito radical o que o seu propio nome suxería, o Domingos Paciência resultou ser o adestrador do mundo con menos paciencia. Ás primeiras de cambio saíu correndo. Aducindo veladamente a que o problema do equipo está en que os xogadores levan meses sen cobrar.
Desbarátase así a intelixente estratexia de Lendoiro, que buscaba coa fichaxe de Paciência un escudo protector que tapase a nefasta xestión do club nos últimos anos. Agora fica totalmente exposto. Xa apareceron as primeiras pintadas en Riazor pedindo a súa dimisión.
Unha mostra do nerviosismo do presidente é o erro, impropio nel, que cometeu na elección do substituto de Paciência. E non polas características e capacidades do novo adestrador. Ao contrario, cremos que Fernando Vázquez é un boísimo adestrador. Pero, ¿cando se viu no norte un equipo de portugueses e cun adestrador do Celta?. O mundo ao revés. A este paso, os chorvos da Coruña acabarán sendo ghichinhos...
Para seguir nesa liña, por un módico prezo pódeselles facer unha adaptación da foliada... "dixéronlle ó presidente, os de tribuna cuberta dixéronlle ó presidente, pra temporada que ven temos que cambiar de xente"...
Nenhum comentário:
Postar um comentário