Temos escrito aquí que, para nos, "O atraso económico de Galicia", ao lado de "sempre en Galiza", é o libro máis importante que se ten escrito por e para Galicia. Permitiu artellar, na década dos setenta, un discurso nacionalista realista, sólido e contundente.
Era aquel un país subdesenvolvido, no que a principal fonte de riqueza era a emigración, naquel momento xa cara aos países "do centro" -Alemaña, Francia, Suíza, Gran Bretaña, ...-. Era acaído, entón, artellar un discurso a partir das teses dos principais teóricos do desenvolvemento económico -Samir Amin, Furtado, ...- e baseado en conceptos como colonialismo interior, drenaxe centro-periferia, desenvolvemento autocentrado, ...
Pero non debemos esquecer que aquel país, sobre o que se escribiu "o atraso", ten pouco que ver coa actual realidade de Galicia. Hoxe volve sobre este asunto Fernández Prieto nun interesante artigo en LVG, a propósito do pesimismo con que se recibiu a noticia de que para o próximo período de programación da UE, Galicia, que supera o 90 % da media de PIB per cápita da UE-27, deixará de ser rexión de converxencia, e polo tanto, deixará de recibir os fondos destinados a promover o desenvolvemento económico das rexións máis pobres.
Era aquel un país subdesenvolvido, no que a principal fonte de riqueza era a emigración, naquel momento xa cara aos países "do centro" -Alemaña, Francia, Suíza, Gran Bretaña, ...-. Era acaído, entón, artellar un discurso a partir das teses dos principais teóricos do desenvolvemento económico -Samir Amin, Furtado, ...- e baseado en conceptos como colonialismo interior, drenaxe centro-periferia, desenvolvemento autocentrado, ...
Pero non debemos esquecer que aquel país, sobre o que se escribiu "o atraso", ten pouco que ver coa actual realidade de Galicia. Hoxe volve sobre este asunto Fernández Prieto nun interesante artigo en LVG, a propósito do pesimismo con que se recibiu a noticia de que para o próximo período de programación da UE, Galicia, que supera o 90 % da media de PIB per cápita da UE-27, deixará de ser rexión de converxencia, e polo tanto, deixará de recibir os fondos destinados a promover o desenvolvemento económico das rexións máis pobres.
Somos un país moderno e desenvolvido. Estamos no club dos trinta países máis ricos do mundo. No conxunto da UE-27, a nivel de rexións -NUTS 2-, estamos exactamente na media, ocupamos o posto 135 entre 275 rexións. Por certo, cun ritmo de converxencia superior a bastantes outras rexións españolas.
Esta tería que ser a noticia. E debería ser recibida co optimismo que corresponde. Sobre todo se pensamos que hai só 12 anos, o noso PIB per cápita era un 25 % inferior á media europea. No canto diso, o goberno láiase e a oposición acúsao non se sabe moi ben de qué.
Para calquera goberno, sobre todo nunha época coma esta, o constatar que vai haber menos ingresos é unha mala noticia, sobre todo se en todos estes anos non se sentaron as bases dun modelo económico aberto e competitivo. Efectivamente, deberiamos ter a confianza suficiente nas nosas capacidades para afrontar esta nova con naturalidade. Pero como temos un goberno que entende a economía única e exclusivamente como un exercicio contable, calquera asunto, por positivo que sexa, que altere as previsións de ingresos ou de gastos, percíbese como unha catástrofe.
Pero máis estraño aínda é o discurso da oposición e de boa parte da cidadanía de progresista e de esquerdas. Non deixa de sorprenderme a crítica feroz que con frecuencia se fai daquelas poucas empresas autóctonas que son quen de competir con éxito nos mercados internacionais. Hai pouco escribiamos aquí a propósito de Inditex. Engadir só dous datos para aqueles que din que Inditex non aporta nada a Galicia e que igual sería para nos que fose unha empresa ucraína. Grazas a Inditex, o téxtil é xa o primeiro sector en creación de valor engadido en Galicia, con 2.466 millóns de euros (dos que Inditex xera o 99%); en segundo lugar, a construción con 529 millóns e en terceiro lugar a automoción con 502 millóns de euros. Na comarca de A Coruña, Inditex supón o 43% do valor engadido bruto.
E o nacionalismo segue construíndo o seu discurso a partir da pobreza e o atraso. defendendo a mesma metodoloxía de análise da realidade económica do país construída hai corenta anos. Pero ese é un tema recorrente neste blog: Referendums, independencia e PIB; Nacionalismo orientado, nacionalismo desorientado; o atraso e nos.
Pero máis estraño aínda é o discurso da oposición e de boa parte da cidadanía de progresista e de esquerdas. Non deixa de sorprenderme a crítica feroz que con frecuencia se fai daquelas poucas empresas autóctonas que son quen de competir con éxito nos mercados internacionais. Hai pouco escribiamos aquí a propósito de Inditex. Engadir só dous datos para aqueles que din que Inditex non aporta nada a Galicia e que igual sería para nos que fose unha empresa ucraína. Grazas a Inditex, o téxtil é xa o primeiro sector en creación de valor engadido en Galicia, con 2.466 millóns de euros (dos que Inditex xera o 99%); en segundo lugar, a construción con 529 millóns e en terceiro lugar a automoción con 502 millóns de euros. Na comarca de A Coruña, Inditex supón o 43% do valor engadido bruto.
E o nacionalismo segue construíndo o seu discurso a partir da pobreza e o atraso. defendendo a mesma metodoloxía de análise da realidade económica do país construída hai corenta anos. Pero ese é un tema recorrente neste blog: Referendums, independencia e PIB; Nacionalismo orientado, nacionalismo desorientado; o atraso e nos.
Como di atinadamente Fernández Prieto, semella que "a nosa aspiración colectiva é seguir sendo -ou parecendo- pobres para lograr axudas a fondo perdido, coas que seguir fomentando empregos de conserxe na Deputación de Ourense".
Nenhum comentário:
Postar um comentário