Vitoria pírrica

Púxenlle pleito a un veciño
polo derrego dun leiro;
o pleito perder perdino,
pero amolar amoleino.

O consello de administración de Nova Galicia Banco (¿chámase definitivamente así?) comeza a actuar sen complexos.

En todo o cadro de dirección da nova entidade, dous únicos sobreviventes de Caixanova -e un deles de Ferrol, non sei se terá que ver-.

Dicía o luns o presidente, Sr. Castellano, que se está negociando cos directivos de Caixanova -Pego, Gorriarán e Estrada- que cobraron as indemnizacións -García de Paredes seica que xa se fixo bo-, aínda recoñecendo que son legais, para que as devolvan. Hoxe a Fiscalía Anticorrupción abre dilixencias contra eles, parece que non só polo que cobraron, senón tamén acusados de falsear o valor contable de Novacaixagalicia (aqueles 1.784 M € que o Banco de España converteu en 181 M €). De Méndez nin se falou nin se fala.

Seguen xogando a deseñar marcas: Nova Galicia Banco para Galicia e NGB para o exterior. A este paso vai ser a empresa con máis gasto en logos e deseño gráfico.

Seguen a fichar directivos foráneos a esgalla. Estaría ben que se fixesen públicas as súas condicións contractuais. Non vaia ser que as súas indemnizacións superen ás do escándalo.

Aínda que formalmente a sede operativa está en Vigo, de feito está xa en A Coruña.

A última gran decisión dese consello de administración foi a de comprar a colección de arte de Caixanova, seica para incrementar a participación da caixa no novo banco, e de paso, levarse os cadros.

Mentres tanto, seguen sen saberse as razóns que xustifican que o Sr. Castellano ocupe a presidencia do novo banco que, de momento, é cen por cen público no que o FROB leva invertidos 2.463 M €, e que se saiba, o Sr. Castellano non é ningún dos administradores nomeado polo Banco de España.

Dos hipotéticos inversores privados que ían entrar, só soubemos o luns que se clasifican en tres categorías: galegos, galego-mexicanos, e resto do mundo. Pero o certo é que de momento non aparecen nin euros, nin pesos mexicanos, nin dólares, nin yuans,...

Esta é a dramática realidade da que estaba chamada a ser unha grande entidade financeira galega, forte e solvente. E que si ninguén traballa en serio para convertela de verdade en banca pública, ten tódalas trazas de que acabará esmorecendo por si sola.

De momento, o consello de administración serve para consumar esta vendetta norteña deseñada hai tempo na mesa camilla do lobby coruñés.

Cada pobo ten o que se merece...