Mal de moitos...

A débeda da Comunidade Autónoma de Galicia acadou no segundo trimestre deste ano 2012 os 7.627 millóns de euros. Para entendelo, se a tivésemos que pagar a escote, cada galego debería poñer 2.745 euros. Se vostede ten unha familia de catro membros, debería achegar 10.980 euros, case dous millóns das antigas pesetas, ou máis de metade do que custa un automóbil medio.

Gráfico 1. Incremento da débeda pública autonómica dende o 2º trimestre 2009 ata o 2º trimestre 2012.

Nesta primeira metade do ano, é dicir, en só seis meses, incrementouse en 8,82%. Dende o comezo da lexislatura de Núñez Feijóo a débeda pública de Galicia pasou de 4.282 millóns de euros a 7.627 millóns. Ou o que é o mesmo, a débeda pública per cápita incrementouse en tres anos e medio en 1.214 euros, un 79,29%.

Gráfico 2. Débeda pública autonómica en porcentaxe de PIB (2º trimestre 2012).

En termos absolutos, estes datos son un despropósito. Pero dado o seguidismo que dende Galicia se fai de Cataluña e Euskadi, non deixan de ser un éxito rotundo. En porcentaxe de PIB, a débeda pública galega está no 13,3%. A de Cataluña, no 22% (gráfico 2). En taxa de incremento dende 2009, a débeda galega medrou un 78,12%, pero a de Euskadi incrementouse un 388,93% (véxase o gráfico 1).

Se comparamos o total de débeda cos orzamentos 2012, vemos que a devolución da débeda absorbería o 77,37% do orzamento anual. É dicir, para devolver a débeda precisamos o orzamento íntegro de tres trimestres da Comunidade Autónoma. En Cataluña esa devolución da débeda consumiría o orzamento de 6 trimestres (gráfico 3).

Gráfico 3. Porcentaxe que representa a débeda pública sobre o orzamento da comunidade autónoma(2º trimestre 2012).

Así pois, como a estatística é esa ciencia que permite dicir que o consumo medio de polos é un cando vostede come dous polos e eu ningún, cantos máis polos coman os outros, estatisticamente, menos comemos nos. Aínda que en realidade, no asunto que nos ocupa, todos estamos comendo demasiados polos. Pero uns máis que outros. Ese é o argumento que lle permite sacar peito a Núñez Feijóo. A análise comparativa da evolución do endebedamento galego co conxunto das comunidades autónomas, da un balance máis que aceptable para Galicia.

Aquilo ben coñecido, no país dos cegos o torto é o rei. Por iso se equivoca a oposición centrando as críticas neste asunto. Catastrófico en si mesmo, pero un triunfo comparativamente coas outras comunidades.