Pola fusión a un estatuto de nación

Este asunto das caixas está levando ao PP a tomar como seu o discurso da aldraxe.

Ata o punto de acusar ao Consejo de Estado, do que forman parte egrexios e históricos xuristas da dereita, de irresponsabilidade e de traballar ao ditado do goberno de Rodríguez Zapatero. E ao Tribunal Constitucional de institución perversa e centralista que manobra tamén ao servizo do goberno inimigo para quedarse coas nosas caixas. Explícao ben hoxe X.L. Barreiro.

Esta deriva cara á insubmisión, poñendo en cuestión algunhas das esencias da España Una pola que tanto loitaron para que non se rompese, levaraos a falar de colonialismo interior, cando dominen o argot?. Deixarán de ser autonomistas -aquel regionalismo folklórico e aquela autoidentificación que tanto traballou D. Manuel- para converterse en soberanistas?.

Se o PP segue a desprazarse por esta senda, emborrachándose do recoñecemento dos bos e xenerosos, e colléndolle o gusto a seguir ocupándolle espazo ao BNG, perderemos a gran caixa fusionada, pero teremos un estatuto de nación que fará palidecer ao vasco e ao catalán.

Non, non teman nin uns nin os outros. Como xa temos dito aquí, esta pose abertzale do PP durará unha semana ou quince días, deixándose querer e escenificando a traizón á patria do PSdG -gran culpable da catástrofe-. Logo, algún tipo de acordo con Madrid e a pensar na segunda derivada. Pero sobre as caixas, que remedio, volvemos outro día.